Nieuws

We moeten dit jaar geen grote mond hebben

Nieuwe LIONS-trainer Christoph Jauernik vol ambitie

Door Frits Feuler – Sinds begin dit jaar de eerste contacten werden gelegd met zijn nieuwe werkgever OCI-LIONS als opvolger van coach Mark Schmetz, heeft de Duitse trainer Christoph Jauernik (35) zich bijzonder goed geïnformeerd over het wel en wee van de Sittardse ploeg. Roel en Jasper Adams waren daarbij de referentiepunten. Ook de mening van enkele collega-trainers gaf hem goede hoop om richting Limburg te verkassen. Het Nederlandse handbal en dan met name de BENE-League is inmiddels geen grote verrassing meer voor de uit het voormalige Oost-Duitsland afkomstige Jauernik.

Eisenach, in het westen van de deelstaat Thüringen en op vier uurtjes rijden van Sittard in de vroegere DDR is vooral bekend om zijn automobielindustrie, type Wartburg. Alleen het Museum van de Automobielbouw herinnert nog aan die florissante DDR-tijd. Het is ook de geboortestad van Johann Sebastian Bach.

Trainersopleiding

Geplaagd door een schouderblessure moest de spelverdeler bij Eisenach al op 26-jarige leeftijd zijn actieve carrière afbreken. “Zenuw kapot, ruim twee jaar duurde de revalidatie. Intussen was ik gestart met een trainersopleiding.” Spelen was daarna taboe, alle aandacht ging uit naar zijn nieuwe rol als trainer en zijn opleiding als docent wiskunde, een functie die hij sinds 2014 aan het Martin Luther Gymnasium bekleedt maar door de wisseling naar Nederland twee jaar onderbreekt. “Ik blijf altijd docent, kan altijd terug in het vak!”

Zijn passie in het trainersvak - A-licentie, 2013 - begon bij diverse jeugdploegen binnen ThSV Eisenach, de enige club waar hij als trainer actief is geweest. Als speler kwam hij o.a. uit voor de jeugd van Schnellmannshausen en Eisenach, bij de senioren mochten  Jahn Duderstadt (Regionalliga), Niestetal/Stuafenberg, TuSpo Obernburg en uiteraard Eisenach – allemaal in de tweede Bundesliga actief – van zijn inbreng profiteren.

  foto Ronald Jans

Droom

Dan was er dus plots dat bericht ‘uit een ver land’. Zijn nieuwsgierigheid was gewekt: werken in het buitenland als professioneel trainer. Toch een deel van een droom die uitkwam, bevestigt hij. “Na alle gesprekken met het bestuur stapte ik in, ik wist waar ik aan begon. Als trainer wil je altijd meer maar het bestuur beslist. Transparant zijn, geen geheimen. Dat waardeerde ik enorm. Ook de matige financiële toestand, het niet spelen van Europees handbal en de beperkte transfermogelijkheden waren bekend. Aan mij en de ploeg de taak om een nieuwe start te maken met de middelen die we ter beschikking hebben. Hard werken, dat in eerste instantie. Maar ook atletischer worden, een tactische visie met elkaar afspreken. De potentie aan spelers is er, alleen het aantal is wat minder,” analyseert hij zijn selectie na een aantal weken voorbereiding. “We willen offensief verdedigen, daar hebben we de spelers voor. Vandaar uit richting de snelle tegenaanval, met een goede en gestructureerde tweede golf erachter aan. Samenspel met de cirkelspeler, niet onbelangrijk. Kansen benutten, een aandachtspunt, zeker. Omschakelen in de dekking, in de aanval. Momenten van rust als het scorebord en de tijd daarom vragen. Plezier in handbal, zeker. Acht, negen keer trainen. Emoties zeker tonen. Veel overleg ik met aanvoerder Ivo Steins. Maar alles begint met intensief werken. Ik kan nu zeggen: de spelers luisteren goed en pikken mijn ideeën snel op.” Geen Europees handbal maakt de club op een andere manier interessant. “Challenge Cup had nog gekund maar de vele reizen en de vaak wat mindere tegenstanders zijn die uitgaven niet echt waard,” weet Jauernik.

Transfergeweld

In de BENE-League zal de ploeg haar positie moeten zoeken tussen alle transfergeweld dat de meeste ploegen er op los lieten. “We moeten dit jaar geen grote mond hebben,” klinkt het plots. “Geen sterke spelers erbij voor LIONS,” zucht de Duitse oefenmeester. “Verloren onze beste keeper, jammer. Ivar Stavast zocht zijn heil in Duitsland, ook jammer. Blijft een smalle selectie met een kern van 7, 8 spelers. Jongelingen als Bram en Martijn Kleijkers en Mark Kusters moeten hun plek nog vinden. Durven leren van de ouderen in de groep. Langzaam naar de top brengen, dat wordt nog een hele opgave.”

Drie jaar geen prijs, weet ook Jauernik. De verwachtingen zijn in Sittard nog altijd even hoog als toen de LIONS in 2008 het levenslicht zagen. “Die faciliteiten van toen waren uniek voor de LIONS maar zijn er niet meer. Praten over Champions League heeft geen zin. We krijgen niet automatisch de twintig beste spelers van Nederland bij elkaar. Zo reëel moet je zijn. We hebben geen Igor Vori maar Martijn Kleijkers erbij.”

Het seizoen is lang, met al die verwarrende nacompetities na het BENE-League-seizoen. “Ja, dat is in Duitsland zo niet geregeld,” lacht hij. “Uiteindelijk speel je ook wel bijna 40 wedstrijden, dat is mooi. Maar hier zit niet alles in die ene lange competitie!”

Begin januari ontmoeten Nederland en Duitsland elkaar op het EK in Noorwegen. Zijn enige angst: “Ik hoop dat geen speler van LIONS geblesseerd raakt. Ik wil best supporter van Nederland zijn maar de uitslag staat eigenlijk vooraf al vast,” kan hij een lachje niet onderdrukken.

Positief

Als trainer leeft hij aan de kant mee met zijn ploeg, blijft altijd positief. Druk in de weer, dat wel. Lijdt als coach ook wanneer zijn mannen het moeilijk hebben. Geen geschreeuw maar duidelijk blijven in de aanwijzingen en het wedstrijdplan niet uit het oog verliezen. “Ook spelers op de bank erbij betrekken: ‘heb je dat gezien?’ Lambert Schuurs is wat dat betreft ook een hele goede aanvulling op mijn werk. En vergeet Dick Mastenbroek niet, goed samenspel met de keepers!”

                      Martijn Kleijkers

Sinds juli bivakkeert de nieuwe technische baas in Sittard. Kent de regio al vrij aardig. “Mijn vriendin en twee kinderen (5 jaar en vier maanden) komen begin september over. In Schalbruch, vlak over de grens bij Sittard, betrekken we een mooi huurhuis,” aldus de spraakzame Jauernik die inmiddels ook probeert een aantal woorden Nederlands te spreken. "De kinderen blijven op die manier hun Duitse taal verder ontwikkelen terwijl wij als ouders proberen ook Nederlands te leren."

Zijn vriendin is afgestudeerd als arts maar volgt de komende drie jaar nog een opleiding kindergeneeskunde. “Samen hebben we nu een totaal andere daginvulling dan voorheen. Maar alles went,” besluit Jauernik.

Hij is klaar voor een enorme grote uitdaging met LIONS.

cover De nieuwe trainer van OCI-LIONS, Christoph Jauernik

Deel dit bericht