Nieuws

Door Frits Feuler –Velen in het Indoor Sportcentrum zal het bij het uitzwaaiduel tussen Nederland en Italië niet of nauwelijks zijn opgevallen. Een enkeling zal misschien gedacht hebben ‘dat die speaker een beetje raar sprak.’ Die laatste groep heeft dan een beetje gelijk, want het Nederlands Handbal Verbond had, via coördinator evenementen Monique Tijsterman, uit het Belgische Hasselt Danny Vromans ‘ingevlogen’ om dit laatste duel in 2017 van Oranje op Nederlandse bodem van commentaar te voorzien.

“Monique kende mij nog van uit de tijd dat ze trainster was bij de LIONS,” vertelt Vromans die zelfverzekerd over komt en bepaald geen plankenkoorts kent in een hal met 4500 fans. “Ze halen alleen het allerbeste,” geeft hij blijk van zijn gevoel voor humor. “Daarvoor was ik al enkele jaren actief rondom de duels van de vrouwen van V&L en de Limburgse Handbal Dagen. Ook het toenmalige Sittardia heeft meer dan eens gevraagd of ik als speaker bij hun thuiswedstrijden wilde optreden. In 2012 was ik betrokken als speaker bij het EK voor junioren in Maastricht. Leuke wedstrijden om te doen. Bij Initia Hasselt heb ik die functie ook heel lang gedaan. Alleen bij de Belgische nationale ploeg word ik weg gehouden. Vreemd, als je het aan mij vraagt. Zo’n kort ritje naar Limburg is te doen. Daarnaast heb ik veel contacten in die provincie, dus ik mag er graag komen! Als je in Holland mag ‘spiekeren’ dan hebt ge het als Belg ver geschopt!”

Vromans komt in zijn taalgebruik niet over als een ‘droogkloot’ zoals hij zelf aangeeft. “Ge moet ook een beetje plezant zijn, uw stem moet goed overkomen. Soms verrassend, vaak inspelend op een situatie. Voorbeeld? Kunt U tijdens de match omroepen dat Miepke vandaag 12 jaar wordt? Of dat Henk en Sonja 25 jaar getrouwd zijn? Probeer het publiek te enthousiasmeren. Ik bereid me goed voor, ook de Engelse teksten die namens de EHF uitgesproken moeten worden, moet ik vooraf toch even oefenen.”

Drie kwartier voor de wedstrijd begint een lange zit voor Danny Vromans. Vlak achter de wisselbanken, naast de geluidsman. Goed overzicht over ‘het plein’. “Hier zijn onze dames!” opent hij vurig als Oranje de speelvloer betreedt. Vreemd eigenlijk, dat Vromans zich meteen thuis voelt bij Oranje. Op het veld nog een Belg: scheidsrechter Sigurd Thomassen is een streekgenoot van hem. Ook die heeft, samen met zijn partner Yves Schols, zichtbaar plezier om dit duel voor zoveel volk te mogen leiden.

Bij de volksliederen klinkt er even twijfel. “Nee, het Wilhelmus ken ik niet qua tekst, wel melodie. Dus kan ik dat niet echt mee zingen. Het Italiaanse volkslied daarentegen gaat makkelijker: mijn vriendin is half-Italiaanse, dus dan weet ge het wel!” grinnikt hij. “Iedere avond zing een stukje van haar volkslied, want anders slaapt ze slecht! Heb ook nog acht Belgische supporters meegenomen, die zullen vanavond zeker gaan genieten.” Vromans probeert nog een paar keer de wave op de volle tribunes in gang te krijgen. Maar daar wil het publiek niet echt aan. Zijn poging sterft, een beetje teleurstellend, in schoonheid en goede bedoelingen.

Zijn volgende klus volgt al weer eind december: drie dagen omroepen bij de Limburgse Handbal Dagen. Tussendoor nog een match van Gummersbach bezoeken. Vromans is een handballiefhebber, dat blijkt.