Nieuws

Noordhollands Dagblad / Robin Kaandorp - Het was sowieso al een curieus einde van de trainersloopbaan van Fred Stuurman bij Commandeur/VVW. Als niet gedegradeerde hekkensluiter afscheid nemen via de zijdeur. Maar het afscheid werd zelfs nog een stukje bizarder. Hij werd namelijk na de laatste wedstrijd op non-actief gezet.

Twee dagen na de verloren wedstrijd op 8 maart tegen SEW 2 kreeg de oefenmeester uit Schagen, drie duels voor het einde van de competitie, te horen dat de club niet met hem verder ging. “Maar het was lood om oud ijzer, want in dezelfde week nog werd alle sport stilgezet en was, zoals nu duidelijk is, het seizoen ten einde.”

Stuurman, die nog een contract heeft tot 1 juni, benadrukt dat hij niet zelf is opgestapt. “Dat is me wel een paar keer gevraagd, maar ik had graag het seizoen af willen maken. Alleen nadat mij gezegd werd dat ik de selectie niet meer zou trainen, ben ik ook gestopt bij de jeugd. Het was voor mij klaar.”

Teleurstellend

Een teleurstellend einde aan een mooie tijd, moet Stuurman tot zijn spijt vaststellen. In twee periodes was hij respectievelijk vier en zes jaar aan de club verbonden. De eerste vier jaar, aan het begin van de eeuw, waren misschien wel de mooiste, stelt hij. “Met de vrouwen werden we in die tijd een paar keer veldkampioen, hebben we de regionale beker gewonnen en promoveerden we naar de tweede divisie.”

Zes jaar geleden keerde Stuurman weer terug in Wervershoof. Hij had eerst drie jaar de mannen onder zijn hoede en was nu bezig aan zijn derde jaar bij de vrouwen. Na een prima eerste seizoen en een redelijk tweede was het dit jaar knokken tegen degradatie. “Het was steeds net niet. Vooral het missen van enorm veel kansen heeft ons opgebroken,” aldus Stuurman.

Uiteindelijk werd het welbekende ’ontbreken van de chemie’ aangevoerd om hem enkele duels voor het einde op een zijspoor te rangeren. “Ik vond het erg laat en bovendien was er niet lang daarvoor nog een gesprek geweest. Daardoor snapte ik het niet goed. Als het eerder in het seizoen was geweest, had ik het beter begrepen.”

Bovendien vindt de ervaren trainer dat de selectie ook de hand in eigen boezem mag steken. “Want het lag zeker niet alleen aan mij. Er zat ook veel niet goed binnen de groep. En daarnaast: ik kan die ballen er helaas zelf niet ingooien.”

Of hij bij VVW het tij nog had kunnen keren, zal nooit meer bekend worden. Feit is dat de club volgend jaar gewoon weer in de tweede divisie mag uitkomen. “Dat zal heel pittig worden denk ik. Ik hoop voor VVW dat het lukt. Verder is het mijn pakkie-an natuurlijk niet meer. Al kijk ik zeker niet terug met wrok. Het einde was vervelend, maar ik heb er veel mooie jaren gehad.”

Vervelen doet de ervaren trainer zich in ieder geval niet. “Ik werk al veertig jaar met veel plezier in de staalbouw en daar is op dit moment nog genoeg te doen. Al is het afwachten hoe het straks gaat bij de leveranciers.”

Stuurman heeft, na enig nadenken, besloten om in ieder geval zeker door te gaan als trainer. “Er is al van meerdere clubs interesse geweest. Niet alles bleek iets voor mij te zijn, maar ik wil dit graag nog wel een paar jaar blijven doen.”