Nieuws

Door M.I.C. - Het eerste kwartier wisten de dames van M.I.C. nog bij te blijven (6-6), maar daarna werd het krachtsverschil langzaam duidelijk. Het verschil bij rust (12-8) werd niet meer gedicht en VHC wist in het tweede deel de krachtsverhouding in de score tot uiting te brengen (28-20).

Een goed begin zou het halve werk moeten zijn, maar voor M.I.C. gaat die vogel voorlopig nog niet op. Daarvoor zijn de Zuid-Limburgse dames te afhankelijk van ingevingen van slechts 2-3 individuen. Althans dat vinden de dames zelf klaarblijkelijk. Idink denkt hier iets anders over: “Ik geloof in de kwaliteiten van mijn speelsters en wil ze ook op die manier gebruiken, maar als het er niet uitkomt moet ik wellicht toch een keer iets anders gaan verzinnen. We kunnen niet tot aan de carnaval blijven hopen op dat zij de dingen gaan doen die ze kunnen, want dan zijn we te laat. We zullen punten moeten gaan pakken. Dat we verliezen van VHC vind ik niet eens het grootste probleem, die zijn denk ik gewoon beter dan wij. Maar naar ons eigen spel kijkend, zie ik te weinig verbetering ten opzichte van vorige week en de weken daarvoor. Dat vind ik wel kwalijk”.

Matig

M.I.C. speelde een matige wedstrijd waarbij de dekking niet het niveau haalde wat men van de dames mag verwachten en aanvallend te afhankelijk was van de individuele klasse van twee speelsters. Opvallend was dat deze twee speelsters samen alle doelpunten hadden gemaakt halverwege de wedstrijd. “Daar ligt ons grote manco. Ik vind het geweldig dat deze speelsters wel het lef hebben en verantwoordelijkheid nemen door de acties te maken. Dat wordt ook beloond met doelpunten. En ja, zij maken ook fouten, maar dat moet ook van mij. Als je geen fouten maakt, maak je in mijn optiek de grootste fout want dan doe je niks of veel te weinig. De rest moet hier een voorbeeld aan nemen, maar laat dat tot nu toe achterwege. Dat moet veranderen en wel vanaf volgende week als we thuis tegen LimMid spelen”.

                      

                           Emily Hochstenbach namens M.I.C, foto archief HSP / Rob Creemers

VHC wist na rust relatief eenvoudig het verschil in score verder uit te breiden en kwam geen moment meer in gevaar. M.I.C. speelde onrustig en ontbeerde het aan overtuiging om het VHC nog lastig te maken. Toen de wedstrijd al beslist was durfde M.I.C. weer meer richting doel te spelen en wist nog regelmatig te blijven scoren. Het verschil werd hierdoor niet groter maar de punten waren wel al vergeven.

Minder druk

Idink vindt het opvallend dat er in de tweede helft 50% meer gescoord wordt dan in de eerste helft. “Het geloof in een goed resultaat is dan al uit de ploeg. De druk is er min of meer van af, dus waarschijnlijk voelt het bij de dames dan dat het minder erg is om een fout te maken. Dan zie je meerdere speelsters een individuele actie maken met een doelpunt als gevolg. Daarmee wordt bevestigd dat ze het wel kunnen, maar alleen durven als er ‘niets meer op het spel staat’. Dat moeten we ombuigen, want van mij mag er in de eerste helft ook heel veel fout gaan. Sterker nog, dat juich ik toe. Iedereen moet de actie willen maken en die goal willen scoren, of iemand vrij voor doel zetten. Dat is het allerleukste van het handballen. Maar dat mag niet afhankelijk zijn van het scorebord. We moeten dit als team oppakken en zorgen dat iedereen vanaf de eerste minuut het lef heeft om de acties te maken. Dat hebben we nodig om resultaat te boeken. En gezien de stand wordt het daarvoor ook de hoogste tijd”.

Komende weken speelt M.I.C. tegen ploegen die ook in de onderste regionen staan. Tegen deze tegenstanders zullen de aanwezige kwaliteiten aangesproken moeten worden om met kerst in de middenmoot te bivakkeren. Coach Idink is in ieder geval overtuigd van de aanstaande ommekeer. “Kwaliteit komt altijd boven drijven”.

cover Maartje Feuler, namens M.I.C.

Archief HSP / Rob Creemers